„Żuje papier, liże okna, je brud… Nie rozumiem dlaczego”.
„Wykluczyliśmy pasożyty i wykonaliśmy badania krwi, ale nic tego nie wyjaśnia”.
„Powiedziano mi, że to zachowanie, ale czuję, że to coś głębszego”.

Jeśli jesteś rodzicem dziecka z autyzmem, które ma niezwykły apetyt na kredę, papier, piasek, sznurek lub nawet małe kamyki, być może słyszałeś o pica. Ale co to tak naprawdę jest? I co ciało próbuje przez nią wyrazić?

Pica to nie tylko osobliwe zachowanie

Pica to powtarzające się spożywanie substancji, które nie są żywnością. Choć często traktuje się ją jako przejaw sensoryczny lub zachowanie, może być oznaką głębszego zaburzenia: niedoborów odżywczych, problemów trawiennych, przeciążenia toksynami lub strategii uspokajania układu nerwowego.

Niektóre dzieci:

• Próbują się uspokoić lub uziemić poprzez stymulację oralną.
• Szukają konkretnej tekstury, nacisku lub temperatury w ustach.
• Wyrażają ukryty niedobór poprzez nietypowe zachcianki.

Możliwe przyczyny:

• Niedobór cynku lub żelaza — nawet przy zrównoważonej diecie wchłanianie może być zaburzone.
• Przewlekły stan zapalny lub zaburzenia wchłaniania, często związane z nierównowagą jelitową.
• Namnożenie drożdżaków lub obecność pasożytów — mogą prowokować nietypowe pragnienia pokarmowe.
• Przeciążenie toksynami — organizm może próbować się zrównoważyć lub oczyścić w niecodzienny sposób.
• Potrzeba sensoryczna — stymulacja oralna daje niektórym dzieciom poczucie ukojenia.
• Trudna sytuacja emocjonalna lub potrzeba poczucia bezpieczeństwa, szczególnie w sytuacjach stresu, rozłąki lub zmian.

Homeopatyczne spojrzenie na picę

Pica to nie tylko objaw ani zachowanie do „naprawienia”. To sygnał — sposób, w jaki organizm komunikuje swoje potrzeby.

W homeopatii patrzymy na człowieka całościowo. Zwracamy uwagę na relację dziecka z otoczeniem, jego wrażliwość, sen, trawienie, emocje oraz ostatnie zmiany.

Bierzemy również pod uwagę etiologię — czyli co poprzedziło pojawienie się pica: infekcja, szczepienie, leki, stres czy rozłąka. Zrozumienie przyczyny zaburzenia pomaga dobrać odpowiedni środek.

W wielu przypadkach pica jest jednym z sygnałów cielesnych, które szybko się wyciszają po dobraniu dobrze dopasowanego remedium homeopatycznego. Gdy organizm zaczyna się harmonizować, te pragnienia często znikają, a jednocześnie pojawiają się głębsze zmiany: większy spokój, lepsza koncentracja, regularniejszy sen, poczucie wewnętrznej stabilizacji.

Tu nie chodzi o to, by „wyciszyć” zachowanie — ale by usłyszeć, co próbuje powiedzieć.

Najczęściej stosowane remedia homeopatyczne

Remedium dobierane jest zawsze indywidualnie, ale oto kilka przykładów, gdzie pica bywa jednym z objawów:

• Alumina: Zjada kredę, papier, suche przedmioty. Dezorientacja, powolność, zaparcia, duża wrażliwość na zimno.
• Calcarea carbonica: Pragnienie jajek i trudno strawnych substancji. Zimnolubne, ostrożne, wolno się rozwijające dziecko. Często spokojne, trochę „w swoim świecie”, z lękami.
• Silicea: Pragnienie piasku lub ziemi. Nieśmiałość, delikatność, trudności z przyswajaniem. Nawracające infekcje, przewlekłe zmęczenie.
• Cina: Pragnienie słodyczy i dziwnych rzeczy. Drażliwość, pobudzenie, zgrzytanie zębami. Często związane z pasożytami.
• Veratrum album: Silne pragnienie lodu lub bardzo zimnych pokarmów. Silne emocje, fizyczna pobudliwość, problemy trawienne.
• Medorrhinum: Potrzeba kwaśnych owoców, surowych produktów. Ekstremalne zachowania, silna wrażliwość emocjonalna, impulsywność.
• Tarentula hispanica: Potrzeba gryzienia, żucia, duża energia, impulsywność. Szybkie ruchy, kreatywność, zamiłowanie do muzyki.
• Nux vomica: Pragnienie kredy, stymulantów, ostrych potraw. Drażliwość, nadwrażliwość sensoryczna, problemy z trawieniem.
• Ignatia: Wewnętrzna wrażliwość, tłumiony smutek, paradoksalne reakcje. Nietypowe zachcianki podczas kryzysów emocjonalnych.
• Staphysagria: Tłumione emocje, doświadczenia braku szacunku lub starych ran emocjonalnych. Nietypowe pragnienia, tendencja do zamknięcia się w sobie.

To tylko krótka lista — właściwe remedium zależy od całego obrazu dziecka, nie tylko od pragnień pokarmowych.

Co jeszcze może wspierać równowagę:

W czasie, gdy organizm powoli wraca do równowagi, pomocne mogą być także:

• Prosta, odżywcza dieta bogata w minerały: buliony, kiszonki, zdrowe tłuszcze, algi.
• Analiza pierwiastkowa włosów — pozwala ocenić ewentualne niedobory lub przeciążenia toksynami.
• Dbałość o florę jelitową, zwłaszcza przy obecności grzybów lub pasożytów.
• Ograniczenie czynników zakłócających: barwników, konserwantów, cukru rafinowanego, produktów wysoko przetworzonych.

Podsumowanie

Pica może wydawać się dziwna lub niepokojąca, ale w podejściu homeopatycznym często okazuje się częścią większego obrazu, który może stopniowo się harmonizować.
Nie chodzi tylko o zmianę zachowania, ale o uważne wsłuchanie się w potrzeby dziecka — i wsparcie go w odzyskiwaniu głębokiej równowagi.